Mijn Frankrijk – Onno Kleyn

Onno Kleyn is al ruim dertig jaar culinair- en wijnjournalist. Hij heeft vaste rubrieken in de Volkskrant en schrijft voor diverse andere tijdschriften. Kleyn publiceerde tientallen boeken, vooral over Italië, Frankrijk en eten, smaak en wijn. Eerder verscheen via uitgeverij Nijgh & Van Ditmar zijn culinair compendium De grote Kleyn en Italië, mijn verhalen en recepten.

 

In dezelfde stijl van Italië, mijn verhalen en recepten is er nu Mijn Frankrijk, met eenzelfde opzet die kenmerkend voor hem is. Liefhebbers van verhalen in combinatie met recepten en historische feiten kunnen dus hun hart weer ophalen. Mijn Frankrijk is wat mij betreft weer van de categorie  ‘van kaft tot kaft’ leesmateriaal, een genot om urenlang uit de dagelijkse bubbel te ontsnappen. Onno, inmiddels bekend om zijn bijzonder beeldende schrijfstijl, biedt een inkijk in zijn leven en neemt je mee op zijn culinaire- en huizenzoektocht in Frankrijk. Ook over de mensen die hij ontmoet, zijn gezin, zijn vriendschappen en over typisch Franse (streek)producten. Een variëteit aan verhalen, en niet zelden heb ik hardop gelachen om zijn anekdotes. Zoals die waarbij hij zo strak aangeschoven wordt aan een tafeltje zodat een servet overbodig is, en verwoed zagend door een taaie biefstuk. Ik wil eigenlijk geen spoilers plaatsen, dit is een boek waarbij je je eigen leesfilm moet beleven en de fijne sfeer moet opsnuiven. 

 

Bij de flinke hoeveelheid recepten die hij bijzonder soepel heeft verweven in de proza lees je en passant flink wat relevante informatie. Mooi ook dat hij de Franse tradities in relatie tot de geschiedenis en overlap met andere Mediterrane landen plaatst. Dit schept een tijdsbeeld die elke culinaire geschiedenisliefhebber vast en zeker doet genieten. En wat betreft het no-waste aspect bij de slacht en verwerking van dieren – die bij ons in Nederland nu eindelijk weer onderkend wordt – lopen de Fransen vanuit hun culinaire traditie mijlen voor. Overigens ben ik blij dat ik niet in levende lijve bij de worstenmakerij op de markt in Chablis was, waar het boek mee begint. Ik ben geen liefhebber van bloed en horror ;-). Laat je in ieder geval door dit lugubere intro niet afschrikken en lees vooral door. 

 

Onno is niet alleen een begenadigd verteller, hij is tevens wijnjournalist en heeft bij ieder recept een passend wijnadvies. Maar bij één gerechtje laat zelfs zijn diepgaande kennis hem even blanco, dus adviseert hij bij de Salade verte (groene salade) water. Torn maar niet aan dit advies, zou ik zeggen. Ik vul vast een glas … 

 

Verder laat Onno zich – heel eigenzinnig én bewonderenswaardig – niet meeslepen door de moderne trend van indrukwekkende culinaire (kleuren)foto’s. En eerlijk gezegd is dit bij hem ook echt niet nodig, want – evenals in Italië, mijn verhalen en recepten* – zijn de zwart-wit illustraties van zijn goede vriendin (tevens mede Francofiel) Marly Hendricks een fraaie aanvulling. Onno verstaat de kunst om de aandacht van de lezer vast te houden, wars van overbodige prikkels. Ik schreef in mijn review over Italië, mijn verhalen en recepten reeds dat op deze manier de fijne leessfeer niet onderbroken wordt. Ultiem leesgenot, dat is wat ik in het kort over Mijn Frankrijk kan zeggen. 

 

Tevens een perfecte kadotip voor de feestdagen, verjaardagen of zomaar, omdat je iemand wilt trakteren op een vakantie vanuit de luie stoel! 

 

Mijn Frankrijk – Onno Kleyn | Nijgh & Van Ditmar | Hardcover, 336 pagina’s | zwart-wit illustraties | prijs €29,99  

*Lees bij belangstelling hier mijn review over Italië, mijn verhalen en recepten. 

 

FOLLOW ME